ΔΕΛΤΑ, DANONE και εισοδηματική πολιτική : γαργάλα τα

Η ΔΕΛΤΑ ανακοίνωσε σήμερα τη λύση της εμπορικής συνεργασίας της με τη DANONE και την εξαγορά από τη ΔΕΛΤΑ Συμμετοχών του ποσοστού της DANONE στη ΔΕΛΤΑ Γάλακτος (30%). Η ανακοίνωση ανάμεσα στα άλλα αναφέρεται και στον "ανταγωνισμό", ως στοιχείο του τοπίου στο οποίο λειτουργεί η εταιρεία. Ας σκαλίσουμε μια μικρή σχετική λεπτομέρεια : Στην Ελλάδα το φρέσκο γάλα έχει διάρκεια ζωής 5 ημερών. Στην υπόλοιπη Ευρώπη 8 ως 12. Η εξαιρετική αυτή ευαισθησία του ελληνικού κράτους για τη φρεσκάδα των προϊόντων που καταναλώνει ο έλληνας πολίτης, έχει σαν αποτέλεσμα την απαγόρευση στην πράξη των εισαγωγών τυποποιημένου φρέσκου γάλακτος. Αυτό με τη σειρά του διαμορφώνει τιμή λιανικής του λίτρου γάλακτος περίπου στο 1,10 ευρώ, ενώ στην ανάλγητη ως προς την υγεία του καταναλωτή Ευρώπη, το ίδιο προϊόν πωλείται περίπου 0,70 ευρώ. Δυστυχώς δεν προλαβαίνω τώρα να υπολογίσω τώρα τί ακριβώς σημαίνει αυτό για την κερδοφορία της ΔΕΛΤΑ (...και της ΦΑΓΕ), καταλαβαίνω όμως ότι δεν θα είναι "σποροστράγαλα" όπως λέμε στην Κρήτη (δεν θα είναι peanuts δηλαδή, για όσους δυσκολεύονται με τα ελληνικά). Ένα άλλο εξωτικό προϊόν, το γιαούρτι, στην Ελλάδα πωλείται περίπου 1 ευρώ η συσκευασία των 200 γραμμαρίων. Η μέση τιμή στην Ευρώπη (στα μεγάλα super market) κυμαίνεται γύρω στα 50 λεπτά. Στο συγκεκριμένο προϊόν, δεν υπάρχει νομοθετικό κώλυμα στον ανταγωνισμό αντίστοιχο με αυτό του γάλακτος, η διαφορά όμως της τιμής με την Ευρώπη, καθώς δεν υπάρχει κανείς θεμελιώδης βιομηχανικός ή εμπορικός λόγος που να δικαιολογεί ουσιώδη απόκλιση, δείχνει ότι οι 2 μεγάλοι παραγωγοί κατά πάσα πιθανότητα έχουν έρθει σε συμφωνία με τις 3-4 μεγάλες αλυσίδες Super Market και κρατάνε τις τιμές σε τεχνητά ψηλά επίπεδα. Άρα ας μη μιλούν μερικοί "εθνικοί πρωταθλητές" της βιομηχανίας καταναλωτικών ειδών για ανταγωνισμό...
Πως τώρα εμένα μου ήρθε στο νου η εισοδηματική πολιτική ; Ολόκληρος καβγάς ξεκίνησε μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για το αν και κατά πόσον θα μπορούσαν οι αυξήσεις μισθών και συντάξεων του Δημοσίου να είναι μεγαλύτερες από το 3,6% που ανακοινώθηκε. Και όλων ο καημός είναι ο χαμηλοσυνταξιούχος. Ας κάνουμε μια απλή αριθμητική άσκηση : Ας υποθέσουμε ένα χαμηλοσυνταξιούχο των π.χ. 400 ευρώ / μήνα. Η σημερινή του αύξηση είναι περίπου 13 ευρώ το μήνα, πράγματι αστεία. Κι αν ήταν διπλάσια ; Πάλι αστεία θα ήταν. Κι αν ήταν τριπλάσια ; το ίδιο. Ακόμα και οι αυξήσεις που ο λαϊκός ηγέτης Κώστας Σημίτης υποσχέθηκε στην προεκλογική ΔΕΘ του 2003 ήταν στην πραγματικότητα αστείες...Για να γυρίσουμε όμως λίγο στα γαλακτοκομικά... Αν υποθέσουμε ότι ο χαμηλοσυνταξιούχος μας και η κυρά του καταναλώνουν μισό λίτρο γάλα την ημέρα και δυο γιαούρτια, δίνουν για το μηνιάτικο γάλα και γιαούρτι τους περίπου 36 ευρώ (6 για το γάλα + 30 για το γιαούρτι !) πάνω από τον ευρωπαίο «ομόλογό» τους. Με άλλα λόγια, αν η κυβέρνηση έσπαζε τις ολιγοπωλικές συνθήκες στην αγορά των γαλακτοκομικών, έτσι που να ήταν δυνατή διαμόρφωση τιμών αντίστοιχων με τις επικρατούσες στην Ευρώπη, θα αύξανε το διαθέσιμο εισόδημα του χαμηλοσυνταξιούχου του παραδείγματός μας κατά 10%. Και σημειώστε ότι αυτό είναι επίπτωση μόνο από τα γαλακτοκομικά... Το ίδιο άγος βαρύνει και τη φωνασκούσα αντιπολίτευση που κυβερνούσε μέχρι χτες. Και μάλιστα τη βαρύνει ακόμα περισσότερο καθώς είναι υπεύθυνη για τη διαμόρφωση των ισορροπιών της αγοράς στα κρίσιμα χρόνια μετά την ένταξη στην τότε ΕΟΚ. Θα πρέπει πολλοί να συνειδητοποιήσουν ότι το να μένει η τιμή του γιαουρτιού ψηλά, δεν παρέχει για πάντα ασφάλεια στους πολιτικούς από την αποδοκιμασία των πολιτών.